डार्क वेब किंवा डीप वेब ही इंटरनेट वरील अशी जागा आहे जिथे जगभरातल्या सगळ्या वाईट आणि बेकायदेशीर गोष्टी घडतात.. उदारहरणार्थ ड्रॅग्झ ची तस्करी, चाईल्ड पॉर्न, रेड रूम्स (अपहरण करून आणलेल्या लोकांना हाल करून मारणं तेही लाईव्ह), हिटमॅन विकत घेण (एखाद्याचा खून करण्यासाठी अज्ञात व्यक्तीला सुपारी देणं) आणि अश्या बऱ्याच गोष्टी ज्याचा तुम्ही कधी विचार ही केला नसेल.. तुम्ही म्हणाल की हे कसं शक्य आहे ? जरी हे अशक्य वाटत असले आणि बेकायदेशीर असले तरी या साठी विचत्र मनोविकाराची काही माणसे किती ही पैसे मोजायला तयार असतात. आणि या बाबत चे सर्व व्यवहार बिटकॉइन या डिजिटल करन्सी मधून होतात त्यामुळे ते कोणी दिले, कोणाला दिले या गोष्टी शोधणे जवळ जवळ अशक्य होतं. आपण पाहत असलेलं इंटरनेट हे केवळ 2% आहे.
खरा भाग हा डीप वेब या जागेने व्यापला आहे. डीप वेब एक्सेस करण हे तितकंस सोपं नाहीये. जर तुम्ही विचार करत असाल की काय मोठी गोष्ट आहे आत्ता गुगल करतो. तर सगळ्यात महत्वाची गोष्ट म्हणजे गुगल डीप वेब च्या वेबसाईट्स ना इंडेक्स करत नाही याचा अर्थ डीप वेब ची एकही वेबसाईट तुम्हाला गुगल च काय तर याहू, बिंग किंवा इतर कोणत्याही सर्च इंजिन वर सापडणार नाही.. या वेबसाईट बहुदा .Onion या एक्सटेन्शन ने असतात. अश्या वेबसाईट ना एक्सेस करण्यासाठी विशिष्ट प्रकारची राऊटर्स जसे टॉर किंवा ओनीयन राऊटर्स वापरले जातात. हा भाग डीप वेब हॉरर स्टोरिज या सिरीज मधला दुसरा एपिसोड आहे. या मध्ये काही मन विचलित करणाऱ्या दृश्यांची वर्णने आहेत त्यामुळे योग्य ती खबरदारी घेणं आवश्यक आहे. तर चला मग टी के च्या अविस्मरणीय भयाण जगात..
आता पर्यंत मी या डीप वेब किंवा डार्क वेब च्या बऱ्याच कथा ऐकल्या आहेत. आणि या सगळ्या कथा अर्थहीन मनात आलो. ज्यात काहीच तथ्य नसावं. पण माझ्या जवळच्या एका मैत्रिणी ने मला सांगितले की तिने अश्या काही वेबसाईट, पेजेस पाहिले आणि अनुभवले आहेत जे तिला संपूर्ण बरीच आयुष्य भर लक्षात राहतील आणि कदाचित ती तिच्या उभ्या आयुष्यात कधीच विसरू शकणार नाही.. तिने जेव्हा मला सगळे सांगितले तेव्हा इतर वेळेप्रमाणे मी एका कानाने ऐकून दुसऱ्या कानाने सोडून द्यायचे ठरवले पण का कोण जाणे या सगळ्या गोष्टीत किती तथ्य आहे हे मी तपासून पाहायचे ठरवले. आणि तिला हे ही दाखवायचे होते की ती या सगळ्या गोष्टी मनाने तयार करून सांगत आहे आणि अश्या कोणत्याच जागा, संकेत स्थळ अस्तित्वात च नाहीत.
पण कदाचित मीच चुकीचा ठरणार होतो. त्या दिवशी रात्री दहा साडे दहा च्या सुमारास डीप वेब ऍक्सेस करण्यासाठी लागणाऱ्या सगळ्या गोष्टी मी डाऊनलोड करून तयार ठेवल्या. मला तिने आधीच बजावून ठेवले होते की काही वेबसाईट आणि लिंक आपल्याला फसवून अश्या काही लोकेशन वर नेऊन ठेवतात जी लोकेशन खूप भयानक असतात. तरीही मी कसलीही खबरदारी न घेता क्लिक करत गेलो.. त्या लिंक्स मुख्यतः लैंगिक भेटी, एस्कॉर्ट विनंत्या होत्या. हे वेगळे सांगण्याची गरज नाही. मला जे वाटतं होत अगदी तसेच आहे. “डीप वेब” हे केवळ शोधता येत नसलेल्या गोष्टी ना मार्ग मोकळा करून देतं ज्या बेकायदेशीर आहेत. या वातिरिक्त इथे काहीच नाही. एव्हाना माझा आत्मविश्वास ही वाढला होता आणि कदाचित म्हणून च मी सर्फिंग करतच राहिलो.
किती वेळ उलटून गेला होता माहीत नाही. वेळेकडे बघितलेच नव्हते. ४-५ तास किंवा त्याहून जास्त झाले असावेत. तितक्यात मी एका लिंक वर येऊन पोहोचलो. द नाईट वॉचमन. नाव बघून माझी उत्सुकता वाढली. कदाचित काही तरी वेगळे वाचायला किंवा पाहायला मिळेल असा विचार करून मी त्या लिंक वर क्लिक केलं. वाटलं की कोणी तरी रात्री अपरात्री निर्जन ठिकाणी फिरवून वी लॉग करत असेल किंवा याच संबंधित दुसरे काही तरी.. कारण नावावरून तसेच वाटत होते. पण त्या लिंक वर क्लिक केल्यावर एक पेज ओपन झाले. त्या पेज वर एका बाजूला एक असे एकूण ३ व्हिडिओ होते.
व्हिडिओ च्या थंबनील वर तीन फोटो होते. पहिल्या फोटो मध्ये चार जणांचे एक कुटुंब होते, आई बाबा आणि २ लहान मुलं. दुसऱ्या फोटो मध्ये एक जोडपं होत आणि ज्यात स्पष्ट दिसत होत की ती बाई गर्भवती आहे. तिसऱ्या फोटो मध्ये फक्त एक बाई आणि तिच्या सोबत पाळीव कुत्रा होता. मी त्या तिन्ही थंबनिल कडे निरखून पाहत होतो तितक्यात त्या पेज च्या उजव्या कोपऱ्यात एक रेड डॉट ब्लिंक होऊ लागला. आणि त्याच सोबत एक आवाज आला जो अगदी स्पष्ट नव्हता. पण मला ऐकू येत होता आणि समजत होता. “Tonight the Night Watchmen have brought you three unique households. Each of them lives different lives, believe different things, have different future plans. Watch each video and then choose one.”
आज रात्री नाईट वॉचमन तुमच्यासाठी तीन अनोखी घरे घेऊन आले आहेत. त्यांच्यापैकी प्रत्येकजण वेगवेगळे जीवन जगतोय, वेगवेगळ्या गोष्टींवर विश्वास ठेवतोय, त्यांचे वेगळे भविष्य आहे. प्रत्येक व्हिडिओ पहा आणि एक निवडा” या नंतर काही वेळ सगळ काही शांत झालं. एव्हाना माझी उत्सुकता शिगेला पोहोचली होती. हा सगळा काय प्रकार आहे, मी एक व्हिडिओ निवडल्यानंतर पुढे काय होणार आहे हे मला पाहायचे होते. मी पहिल्या व्हिडिओ वर क्लिक केले. त्यात फारस काहीस नव्हत. व्हिडिओ मध्ये घरातले कुटुंब, टिव्ही पाहणे, घरामागील अंगणात खेळणे, रात्री च जेवण करणे असे सगळे प्रसंग होते. नंतर लहान मुलांना अंथरुणावर झोपवताना वैगरे. मुळात त्यांची दिनचर्या दाखवली होती.
मला हळु हळू अस्वस्थ वाटू लागलं होत तितक्यात तो व्हिडिओ मध्येच थांबला. मी सुटकेचा सुस्कारा सोडला कारण मी अज्ञात लोकांच्या जीवनाचा एक भाग पाहत होतो जो कदाचित फक्त त्यांच्यासाठी होता. मी जरी अस्वस्थ असलो तरीही अनिच्छेने पुढच्या व्हिडिओ वर क्लिक केले. तसे एक तरुण जोडप्याच्या घरचे दृश्य दिसू लागले. सुरुवातीला त्यांनी डायनिंग टेबल वर जेवण केले, टिव्ही वर कार्यक्रम पहिला आणि नंतर झोपायला खोलीत गेले. तेव्हा अचानक आत खोलीतला दृश्य ही दिसू लागले, एकमेकांना मिठी मारत ते उत्साही होऊ लागले आणि नंतर संभोग प्रक्रिया झाली. या क्षणाला मी अगदी सुन्न होतो. माझी विचार करण्याची शक्तीच जणू हरवली होती.
ते दोन व्हिडिओ पाहिल्यावर मी तिसरा व्हिडिओ ही पाहायचे ठरवले. तो व्हिडिओ एक अविवाहित स्त्री चा होता. तिच्या घरातले दृश्य होते. किचन मध्ये पडलेला भांड्यांचा ढीग दिसत होता. तिथेच बाजूला पाळीव कुत्रा बसला होता. पहिल्या खोलीत सोफ्यावर कपड्यांचा ढिगारा होता. बहुतेक ते धुण्यासाठी काढले असावेत. असो, ती बाई एकाकी वाटत होती. तिने भरपूर वेळ टिव्ही पाहिला, अर्धा गॅलन आइस्क्रीम खाल्ले. दर काही क्षणांनी ती तिचा फोन तपासात होती. जसे कोणा चा कॉल किंवा मेसेज येईल आणि तिला पटकन प्रतिसाद देता येईल या उद्देशाने.
काही वेळाने ती कुत्र्या सोबत खेळली, त्याला खायला दिले आणि मग पुन्हा फोन घेऊन बसली. तिने हस्तमैथुन करायला सुरुवात केली आणि मला खूपच विचित्र आणि अस्वस्थ वाटू लागलं. हे काय पाहतोय आपण हे मला समजत नव्हत. मी व्हिडिओ स्टॉप करायचा प्रयत्न केला पण तसे होते नव्हते. तितक्यात तो व्हिडिओ अर्ध्यातच बंद झाला. पुढे काय होतंय हे पाहताना माझ्या हृदयाची धड धड वाढू लागली होती. व्हिडिओ रिसेट झाले आणि पुन्हा तिन्ही थंबनील दिसू लागले. पुन्हा तो रेड लाईट ब्लींक होऊ लागला आणि आवाज आला “Now that you have seen, which will you choose?”
“आता बघितले आहेस, तर तू कोणता निवडशील?” मी तिथे बसून पाहत होतो. प्रार्थना करत होतो की माझ्या वतिरिक्त कोणीतरी हे देखील पाहत असेल आणि निवडेल, परंतु काही मिनिटे काहीही झाले नाही. तसे ते वेब पेज आपोआप रिफ्रेश झाले आणि या वेळी तिन्ही व्हिडिओ एकच वेळी प्ले झाले. मला कसं तरी वाटू लागले. जणू भीतीने पोटात गोळाच आला. या वेळेस जे काही घडतं होत ते खूप च भीतीदायक आणि जीवघेणं होत. प्रत्येक व्हिडिओ मध्ये त्या घरात तीन भारधार शरीर यष्टी चे व्यक्ती उभे होते. प्रत्येकाने सारखेच कपडे परिधान केले होते. काळा शर्ट, त्यावर एक मोठा लांबसडक कोट आणि पँट. मोठी काळी गोलाकार टोपी ज्यांनी त्यांचा चेहरा झाकला जाईल.
हे सगळं निरखून पाहत असतानाच पुन्हा एक आवाज आला. “Have you decided? Which one will you choose?” “तुम्ही ठरवलंय का? कोणता व्हिडिओ तुम्ही निवडाल?” या वेळेस आवाज अनपेक्षित पणे आला.. मला काहीच कळत नव्हत काय करावं. हातापायाला कंप सुरू लागला होता तितक्यात पुन्हा आवाज आला. “Death comes on swift wings for our ill-fated friends. You must choose one; that is how the game goes.” “आमच्या दुर्दैवी मित्रांसाठी मृत्यू जणू नकळत येतोय. आपण एक व्हिडिओ निवडणे आवश्यक आहे, हा गेम असाच आहे.” तो आवाज ऐकून मी एकदम शहारलो. हा खेळ आहे का..? इथे कोण मारणार आणि कोण जिवंत राहणार हे मी निवडायचे. ?
बस झालं. खूप पाहिलं. झटकन मी माऊस चा कर्सर क्लोज च्या बटणा जवळ गेला आणि त्यावर क्लिक केलं. पण ती विंडो ते पेज क्लोज च होत नव्हतं. इतक्या वेळे पासून मी त्या पेज वर होतो, तेवढ्या वेळेत कदाचित बरेच व्हायरस, स्क्रिप्ट माझ्या कॉम्पुटर वर इंस्टॉल केले होते आणि कसलाच कंट्रोल माझ्या हातात नव्हता. मी ते पेज बंद करायचा प्रयत्न करतोय असे कळतच समोरून पुन्हा आवाज आला “Before you close us down, you should know that if you do not choose one of the three shown here, your family will be next.” शांतपणे पुन्हा आवाज येऊ लागला. “तुम्ही हे पेज बंद करण्यापूर्वी, तुम्हाला हे माहित असले पाहिजे की येथे दर्शविलेल्या तीनपैकी एक ही व्हिडिओ न निवडल्यास,
तुमचे कुटुंब पुढे असेल.” हे वाक्य ऐकून मी झटकन उठून उभा राहिलो. मी प्रचंड घाबरलो होतो. मी हे नाही करू शकत. हे मला घाबरायला करत आहेत पण हे जर खरे असेल तर..? हा सगळा विचार डोक्यात घोळत असताना च पुढे आवाज आला “ Rohit dear sweet Rohit. I know it’s a difficult choice, but it must be made. Please, if you will, direct the Night Watchmen to their chore.” “रोहित, मला माहितीये हा कठीण निर्णय आहे पण तो करणं आवश्यक आहे. तुमच्या इच्छे प्रमाणे नाईट वॉचमन ला निर्णय द्या..” एव्हाना मला सगळा खेळ कळून चुकला होता. मला निवडायचे होते की आज कोण मरणार आणि कोण जगणार. पण तितक्यात मनात विचार आला की हा एक प्रँक असेल तर, कारण काही हॅकर्स ना असे प्रँक करायची सवय असते आणि मी तसे ऐकले होते. मी पुन्हा ते तीनही व्हिडिओ निरखून पाहू लागलो.
पाहिले कुटूंब मी निवडू शकलो नाही, दुसरे जोडपे ही नाही. मी थेट तिसऱ्या व्हिडिओ वर क्लिक करून माझी निवड कळवली. विचार केला की एकटी स्त्री आहे आहे, तिच्या कडे गमावण्या सारखे काही नाही. आणि आधीच्या दोन व्हिडिओ मध्ये त्यांचं कुटुंब. “Very well. So shall it be.” “खूप छान. तसेच असेल.” आवाज येऊन पुन्हा एकदा सगळे काही शांत झाले. नाईट वॉचमनचे व्हिडिओ परत स्क्रीन वर सुरू झाले.. दोन वॉचमन समोरच्या घराकडे चालू लागले आणि तिसरा एका घरातून निघून गेल्याने मी घाबरून पाहिले.
मी गोंधळलो होतो कारण तिसऱ्या व्हिडिओ मधल्या एका स्त्री ची निवड केली होती पण तिच्या घराजवळील वॉचमन निघून गेला होता. आणि बघता बघता तो व्हिडिओ ही बंद झाला. इतर दोन व्हिडीओ ज चा आकार मोठा झाला आणि ते प्ले होऊ लागले. माझ्या सर्वांगाला घाम फुटला होता, अंगावर भीती ने काटे येत होते.. नकळत पुटपुटू लागलो “ हे काय सुरू आहे.. काय सुरू आहे..? “ ते दोन वॉचमन प्रत्येकाने सहजतेने घरात घुसले. आणि घरात फिरू लागले.
“Night Watchmen, a choice has been made; you may attend to your work.”
नाईट वॉचमन निवड झाली आहे, तुम्ही तुमचे काम करू शकता.. “ बघता बघता एक वॉचमन हॉल ओलांडून दुसऱ्या बेडरूममध्ये गेला. दुसरा वॉचमन हळू हळू चालत हॉलच्या खाली गेला, कोणत्या खोलीत प्रवेश करायचा हे ठरवण्याचा प्रयत्न करत होता; त्याने मुलांची खोली निवडली. मी पहिल्याकडे पाहिले; तो झोपलेल्या जोडप्याच्या पलंगाच्या खालच्या बाजूला उभा राहिला. त्या दोघांनीही एकाचं वेळी अतिशय मोठा धार धार सुरा काढला आणि पुढच्या क्षणी.. त्या कर्णकर्कश किंचाळ्या माझ्या कम्प्युटर स्पीकर मधून बाहेर पडू लागल्या. मी प्रचंड भितीत आणि तणावात उठलो आणि थेट कंप्युटर चा प्लग खेचून काढला आणि कंप्युटर बंद झाला. मी हे सगळं काय पाहिलं..? जे पाहिलं ते खर होत..? माझ्या तोंडाला कोरड पडली होती.
माझ्या मेंदू वरचं नियंत्रण हळु हळू जात चाललं होत. हात पाय भीती ने गळून गेले होते. वेळ पाहिली तर सकाळ झाली होती. साडे पाच सहा झाले होते. अनुभवलेला प्रसंग इतका विचित्र आणि जीवघेणा होता की त्यातून सावरायला मला काही तास लागले. मी माझा संगणक तपासण्याचा निर्णय घेतला. पुन्हा सुरू केला आणि लॉगिन केलं. पण माझी ब्राऊझर हिस्ट्री डिलीट झाली होती. तिथे काहीच नव्हत. काही दिवस उलटले. या सगळ्यातून मी अजून ही बाहेर आलो नव्हतो. एके दिवशी मी माझे ईमेल चेक करत होतो आणि एका ईमेल वर माझी नजर खिळली.. द नाईट वॉचमनचा ईमेल आला होता. मला अजूनही अशा होती की त्यात लिहिले असेल की हा प्रँक होता, घाबरवयला केलेला सेट अप होता. पण त्यात काही वेगळेच लिहिले होते. “ Thank you for your decision. We are really thankful. You can come back again anytime to play the game..”
“ तुमच्या निवडीबद्दलही आम्ही तुमचे आभारी आहोत; आम्हाला तुमच्या भेटीचा खरोखर आनंद झाला. पुन्हा कधीही खेळायला या.”
त्या ईमेल सोबत एका उद्यानात कुत्र्यासोबत फिरत असलेल्या एकाकी स्त्रीचे चित्र जोडलेले होते. अजूनही तिच्या फोनकडे पाहत होती.
